Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Jacobaea erucifolia & Dicranum scoparium

fotò
fotò
Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto)

Jacobaea erucifolia

Asteraceae Compositae

Nom en français : Sénéçon à feuilles de roquette.

Descripcioun :
Aquéu seniçoun, proun coumun, que flouris en fin d'estiéu e dóu tèms de l'autouno, trachis dins lis ermas, en ribo de camin e de ribiero. Sa souco rebalo au sòu e fai de gròssi coulounìo. Se destrìo de l'erbo-de-sant-Jaume bonodi si fueio pelouso acabado pèr de dènt mai longo que larjo, si bratèio escartado e pièi sis akène pelous tambèn. Coumpara emé l'erbo-de-sant-Jaume que trachis souleto.

Usanço :
Coume sa cousino, l'erbo-de-sant-Jaume, lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto es uno planto empouisounanto, mai avèn pas trop d'entresigne. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 15 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ermas - Champ - Ribiero - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Jacobaea erucifolia (L.) P.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1801 (= Senecio erucifolius L., 1755 )

fotò
fotò
Dicrane-à-escoubo

Dicranum scoparium

Dicranaceae

Nom en français : Dicrane à balai.

Descripcioun :
Aquelo mousso acroucarpo pulèu de bono taio (5 à 10 cm) fai de mato souvènt redouno, mai que podon proun s'alarga. Au sourno dins li bos, èi proun verdo alor qu'au lume e sus cauquié pòu veni jauno. Li fueio, en lanço, soun proun longo fin qu'à 1 cm (x 2 mm) emé 4 lamo dentado (la pouncho adounc aparèis dentado sus lou dessubre). Li celulo soun longo e s'apichounisson sus li bout (prosenchime). Bèn que diouïco douno facilamen d'espouroufite.

Usanço :
Es uno mousso chanjadisso e èi toujour poussible de s'engana emé d'espèci mai raro dóu meme gènre.

Port : Acroucarpo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : 5 à 10 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Dicranum
Famiho : Dicranaceae


Ordre : Dicranales

Coulour de la flour :
Petalo : 2 à 5 cm
Ø (o loungour) flour : Dènt divisado (16)
Flourido : Autouno - Ivèr

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Nouvèmbre-Mars

Liò : Terralado - Aubre - Roucas - Sòu
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Dicranum scoparium Hedw., 1801

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
R
R
CC
CCC
CC

Jacobaea erucifolia & Dicranum scoparium

CCC
RR
CCC
CCC
C
CC
C
C

Coumpara Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Dicrane-à-escoubo emé uno autro planto

fotò